مروج در ادامه به تحریم‌های ایران در سال‌های گذشته اشاره می‌کند و می‌گوید: با توجه به تحریم‌های اقتصادی و مشکلات بانکی و نقل و انتقال پول در سال‌های گذشته اصلا شرایط حضور برندهای خارجی اصل در کشور وجود نداشته است زیرا شرکت‌های بین‌المللی پوشاک به دلیل ترس از فشارهای آمریکا و ممنوع شدن حضورشان در این کشور با ایران فعالیتی نداشته‌اند. وی در ادامه می‌گوید: بسیاری از این برندها که در سطح شهرهای مختلف کشور شاهد فعالیتشان هستیم جنس خود را همین جا تولید می‌کنند. شما هر مارکی که بخواهید الان در بازار هست و خیلی راحت بعد از تولید می‌توان آن را روی لباس زد. چندی پیش با یک تولیدکننده پیراهن صحبت می‌کردم، می‌گفت وقتی یک پیراهن درست می‌کنم و مارک خودم را می‌زنم فروشگاه آن را از من مثلا 45 هزار تومان می‌خرد و 80 هزار تومان می‌فروشد ولی وقتی مارک خارجی را می‌زنم آن را از 65 هزار تومان می‌خرد و خودش هم 150 هزار تومان می‌فروشد. مروج در بخش دیگری از صحبت‌هایش به ادامه رکود بسیار شدید در واحدهای نساجی و پوشاک کشور اشاره می‌کند و می‌گوید: هم اکنون واحدهای نساجی و پوشاک کشور با ظرفیت 30 تا 35 درصد به‌صورت میانگین در حال فعالیت هستند و مشکلات اصلی واحدها هم نبود تقاضای بازار و رقابت بسیار تاسف‌بار با قاچاق است.
وی با اشاره به طرح‌های مبارزه با قاچاق کالا که در دو ماه گذشته آغاز شده، ادامه می‌دهد: با دستوری که حدود دوماه پیش درباره ضرورت مبارزه با قاچاق کالا و حمایت از تولید ملی دادند، برخورد با قاچاق کالا در کشور جدی‌تر شده است تا جایی که در این دو، سه ماه طرح‌های ضربتی برای برخورد با کسانی که اقدام به قاچاق کالا می‌کنند، کلید خورده و شاهد شناسایی و توقیف انبارهای کالاهای قاچاق در کشور هستیم. دستور درباره مبارزه با موضوع قاچاق به خوبی نشان داد که اهمیت برخورد با این ماجرا تا چه اندازه است و ما امیدوار هستیم با جدی شدن برخورد با قاچاق کالا، جلوی حجم بسیار زیاد قاچاق گرفته شود تا تولیدکنندگان داخلی بتوانند در بازار رقابت کنند. رئیس هیات مدیره انجمن نساجی ضعف‌های قانونی را یکی از دلایل شکل‌گیری قاچاق کالا می‌داند و می‌گوید: مناطق آزاد و بازارچه‌های مرزی الان بستری برای شکل‌گیری قاچاق در کشور شده‌اند. مثلا منطقه آزادی همچون ارس با آن گستردگی حتی یک فنس ندارد و افراد از هرجایی بخواهند وارد و خارج می‌شوند و اصلا نظارتی وجود ندارد. بازارچه‌های مرزی و مناطق آزاد الان به مرکز ورود کالاهای قاچاق به داخل کشور تبدیل شده‌اند و حتی افرادی هستند که برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری می‌کنند و افراد دیگری را به‌عنوان مسافر با هزینه‌های خود به این مناطق می‌فرستند تا برایشان جنس بیاورند، شما وقتی خانواده‌هایی را که از مسافرت به مناطق آزاد برمی‌گردند دنبال کنید به خوبی متوجه این موضوع می‌شوید که افرادی که هزینه‌های برخی از این مسافرها را داده‌اند، مراجعه کرده و چمدان‌های کالاها را تحویل می‌گیرند. مشکلی که روز به‌روز جدی‌تر می‌شود و باید با آن برخورد صورت گیرد.