احمد صادقیان رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران با اشاره به معضل جدی بحران آب در کشور گفت: کشورهای پیشرفته نیز با مسائل ناشی از کمبود آب مواجه هستند و برای همین سیاستهای مشخصی به منظور پیشگیری از تبدیل شدن آن به فاجعه در دستورکار قرار دادهاند. به گفته وی، برنامههای مصرفی این کشورها متناسب با شرایط آبی تغییر کرده و استانداردهای لازم نیز تدوین شده است. وی با اشاره به عملکرد نسبتا مناسب دستگاههای متولی در مدیریت آب تصریح کرد: آموزش و تغییر الگوی مصرف از لازمههای مقابله با چالش آبی کشور است. عباس کشاورز معاون پژوهشی مرکز ملی مطالعه راهبردی کشاورزی و آب اتاق ایران «آب و بیکاری» را دو چالش جدی این روزهای کشور عنوان کرد و گفت: از این دو مورد بهعنوان چالش یاد میکنم، چراکه معتقدم قابل مدیریت هستند، هرچند به شروط پیچیده و سختی وابسته هستند. متاسفانه وزارت نیرو تا 10 ماه قبل هیچ اعتقادی به چالش بخش آب نداشت، بنابراین باید گفت که اولین مانع در حل چالش آب باور همگانی است. معاون زراعت وزارت جهاد کشاورزی از عدم پیوستگی بین بارندگیها و روانآبها سخن گفت و تاکید کرد: این موضوع عامل اصلی کاهش منابع آبی کشور است که به بهرهبرداری بیش از توان و ظرفیت منابع آبی مربوط میشود. کشاورز یادآور شد: با هر سناریویی که وضعیت آبی کشور را بررسی میکنیم، حجم در دسترس منابع آبی ایران به 100 میلیارد متر مکعب میرسد که عدد قابل قبولی نیست. به گفته وی، حتی اگر بارندگیهای زیادی هم در کشور رخ بدهد بهطور حتم مشکل بیآبی برطرف نمیشود؛ سرانه آبی بهشدت در حال سقوط است. چراکه متاسفانه بیش از 70 درصد منابع آبی خود را مصرف میکنیم.
کشاورز چالش بهرهوری آب را نیز مورد توجه قرار داد و اظهار کرد: در سال 2004 میلادی طبق گزارش بانک جهانی، درآمد ایران از هر متر مکعب آب، 20 سنت بود. این عدد در سال 2016 به 40 سنت رسید که پیشرفت چشمگیری نیست. با این رتبه تنها از عراق و پاکستان وضعیت بهتری داریم. یکی از پیشنهادهایی که از سوی این مقام مسوول مطرح شد این بود که 50 درصد از آبهای سطحی به نیازهای زیستمحیطی و 25 درصد از آبهای زیرزمینی برای تعادلبخشی محیطزیست اختصاص یابد. از سوی دیگر، با توجه به برنامه دولت برای توسعه صنعت لازم است سهم آب صنعت افزایش پیدا کند؛ در کنار آن مدیریت بخش آبهای شرب لازم و ضروری است. به گفته کشاورز، در حال حاضر میزان مصرف آب شرب در ایران بیش از میانگینهای جهانی است از طرف دیگر هدررفت آب در این بخش نیز بالا است. کشاورز، از لزوم کاهش سطح زیر کشت گندم و جو در کشور نیز سخن گفت و افزود: میزان سطح زیر کشت گندم و جو در کشور غیرمنطقی است. طی سالهای گذشته 60 درصد زمینها به این دو محصول اختصاص پیدا کرده بود که تا حدودی کاهش یافته، اما کافی نیست.