كنارهگيري كمحاشيه و بسيار آرام محسن جلالپور رئيس اسبق اتاق ايران كه 14 ماه پيش با رای فعالان اقتصادي كشور سكان پارلمان بخش خصوصي را بهدست گرفته بود، باتوجه به زمان طولانی باقیمانده از دوره هشتم ميتوانست برای رقباي پيشين اين رئيس كرماني وسوسهبرانگيز باشد. عليالظاهر هريك از روساي اتاقهاي شهرستانها، روساي تشكلها، اعضاي هيات نمايندگان و هيات رئيسه كه هريك به سهم خود اين قابليت را برای كانديداتوري بيدردسر داشتند، ميتوانستند برای كسب كرسي رياست در يك انتخابات مياندورهای وارد صحنه شوند. اما تقريبا هر اتفاقي كه در اين حوزه افتاد، ميتواند سندي بر عقلانيت و بلوغ بخش خصوصي كشور و الگويي برای انتخاباتهاي سطح ملي ايران باشد. اول آنكه رياست پيشين اتاق ايران با وجود اقبال عمومي بسيار بالا و اثبات توانمندي خويش در 14 ماه اول مديريتش زماني كه به اين نتيجه رسيد که توان ادامه مسير را ندارد بدون كمترين حاشيه و با بزرگمنشي از صحنه كنار كشيد تا فرد تواناي دیگری اين كشتي را به سرمنزل مقصود برساند. بزرگان اقتصادي بخش خصوصي بارها و بارها از ايشان خواستند كه به هر قيمتي بماند و كسوت رياست اين نهاد را رها نسازد، اما برای اولين بار يك مدير ارشد بدون هيچ فشار و سياسيبازي از مسند خويش كناره گرفت. دوم آنكه عقلاي بخش خصوصي در دوران پر ابهام كنارهگيري محسن جلالپور برای انتخاب رئيس جديد بهجاي باندبازي و جبههگيري، بيشتر به جلسات كارشناسي تكيه كرده و تلاش كردند بيش از انتخابات رسمي خود و تواناييهاي خويش را با هم به اشتراك بگذارند و از بين دهها مدعي بالقوه رياست تنها دو نفر (كمترين تعداد مجاز برای برگزاري يك انتخابات) از بين نظرات كارشناسي و تحليلها برای كانديداتوري اعلام آمادگي كردند. اين به آن معنا است كه قرار نيست هرجا كه فضاي انتخابات بهوجود آمد بدون هيچ برنامه و تحليل همه صاحبنظران ورود پيدا كرده و هركس برنامه فردي خويش را ارائه دهد. همه شاهد اين مهم بودند كه در روز انتخابات مياندورهای رياست دوره هشتم هيات نمايندگان تنها دو نامزد و آن هم از جمع هيات رئيسه اتاق ايران پا به عرصه گذاشتند.
سومين اشارهای كه ميتوان آن را سندي بر عقلانيت بخش خصوصي كشور دانست، رقابت خارج از توهم در اين انتخابات بود. هيچ يك از دو نامزد ناكارآمد يا بدون حمايت جلو نيامده بودند. فاصله رقابت بسيار نزديك بود و اين به آن معنا است كه جلسات كارشناسي به درستي دو نامزد را از بين خويش انتخاب كردهاند. اختلاف 4 رای از بين 392 رای (غلامحسين شافعي 198 رای و مسعود خوانساري 194 رای) را میتوان نشان از انتخاب هدفمندانه و گزينههاي مناسب برای رقابت و شايسته از نظر همگان دانست.
چهارمین نشانه این ادعا حضور 90 درصدی دارندگان حق رای در جلسه انتصاب رئیس در اتاق ایران بود (از مجموع 449 نفر عضو هیات نمایندگان اتاق ایران، 401 نفر در نشست فوقالعاده شرکت کردهاند) که با نظمی شایسته جایگاه سکانداران اقتصادی ایران و شأن سربازان بیادعای جبهههای مقدس اقتصادی امروز کشور برگزار شد. اهمیت انتخاب رئیس و شرکت در تعیین سرنوشت سه سال دیگر این دوره مدیریت بر اقتصاد بخش خصوصی برای همه اعضای ارشد پارلمان بخش خصوصی مشهود بود و مشارکتپذیری در تعیین ارکان تصمیمگیری حدود 90 درصد نشانه بسیار روشنی است از اینکه مشارکت اجتماعی در کشور باید از این گردهمایی بزرگ الگو پذیرد. پنجمین مشاهده این انتخابات پرهیز از تخریب، هیاهو، شعارزدگی و جنجالسازی بود که با توجه به استعفای ناگهانی ریاست پیشین زمینه اینگونه بداخلاقیها میتوانست به وجود آید که با همت و درایت یکایک اعضای این پارلمان شاهد هیچگونه از این رفتارها نبودیم تا جایی که رقبا حتی با فاصله بسیار اندک نتایج شمارش آرا بدون کوچکترین اعتراض یا تشویش اذهان به گرمی دست یکدیگر را فشرده و خود را متعهد به حمایت از بخش خصوصی و وقف اهداف عالیه اتاق در هر جایگاهی دانستند. میتوان اطمینان داشت این بلوغ فکری و رفتاری در بخش خصوصی کشور که با همدلی همه ارکان و تشکلها و نهادهای اقتصادی این بخش محقق شده نوید این مهم را میدهد که اتاق ایران با همکاری همه بدنه بخش خصوصی اقتصاد کشور راه توسعه اقتصادی را با جدیت و سرعت بیشتری خواهد پیمود.